Wetenschappelijke betekenis | | Reticulocyten zijn onrijpe erythrocyten, waarin geen kern (DNA) maar wel nog RNA voorkomt, zodat deze cel in staat is hemoglobine te synthetiseren. Een reticulocyt beschikt al over ongeveer 90% van de hoeveelheid hemoglobine die in een rijpe erythrocyt voorkomt.
Reticulocyten zijn iets groter dan rijpe rode bloedcellen en de cel heeft ook een lichte, grijsblauwe kleur. Het RNA kan via speciale kleuringen aangetoond worden. Nadat een reticulocyt in het bloed terecht gekomen is, wordt het RNA uit de cel verwijderd (en daarmee dus ook de mogelijkheid om hemoglobine aan te maken). Het aantal reticulocyten dat in bloed circuleert is een maat voor de activiteit van de erytropoiese.
Onder normale omstandigheden blijft een reticulocyt nog enkele dagen in de circulatie. Wanneer er echter een sterk verhoogde behoefte aan erytrocyten bestaat, zullen ook onrijpere reticulocyten uit het beenmerg worden vrijgelaten en in het bloed verschijnen. Vanzelfsprekend is de verblijfstijd van zulke onrijpe cellen in bloed langer dan normaal. |